سلام. سپاسگزارم همکار گرامي .
نمي دونم واقعا در برابر اين تسليت ها چي بگم ، همه ميان و يه تسليتي ميگن و ميرن ، منم فقط سکوت ميکنم . نگاهشون ميکنم. الان مي فهمم براي چي تو محرم از زبان امام حسين مي گويند ، کمرم شکست . اصلا دلم راضي نيست تشکري بکنم يا براي رفتگان آنها نيز دعايي بکنم . هنوز که هنوزه قبول اين واقعيت که برادرم رو از دست دادم غير ممکنه ...
تا تلفنم زنگ مي زنه فکر ميکنم برادرمه ، تا در مي زنند فکر ميکنم برادرمه . تا امروز فکر ميکردم خيلي فاصله هست بينمون ، حس تنهائي داشتم ، الان مي بينم خيلي نزديک بوديم و خبر نداشتم . الان تنهاتر شدم . پناه آينده ام بود . حلال مشکلاتم بود . ولي من برادر نبودم .