گل پونه های وحشی دشت امیدم
وقت سحر شد
خاموشی شب رفت فردایی دگر شد
من مانده ام تنهای تنها
من مانده ام تنها میان سیل غمها
گل پونه ها نامهربانی آتشم زد آتشم زد
گل پونه ها بی همزبانی آتشم زد
می خواهم اکنون تا سحرگاهان بنالم
کاش می شد اشک را تهدید کرد
فرصت لبخند را تمدید کرد
کاش می شد در میان لحظه ها
فرصت لبخند را تمدید کرد
پیشروان انسانهایی هستند که به پا می خیزند
و شرایط مطلوب خود را می جویند
و اگر نتوانند بدان دست یابند
به ساختن آن همت می گمارند ( جورج برنارد شاو )
بسم رب المهدی
به قول گفتنی از هر چه بگذریم سخن دوست خوش است
اللهم عجل لولیک الفرج
مولای من ، نمیدانم کجایی ولی می دانم هر جا که هستی در نجف یا کربلا یا کاظمین و یا سامرا به فکر شیعه های
خودتی به فکر کسانی که هر سحر گاه با دعای عهد و هر جمعه با ندبه ازت مدد می خوا هند
یابن الحسن چی میشه آقا یه گوشه چشمی هم به این بنده های محتاجت بکنی
آقا جان در غم فراق تو روزها و شبها در فغان و ناله ایم و به امید روزی زنده ایم که با ذوالفقار و ذوالجناح بیایی و دل همه
عاشقانت را شاد کنی ........آیا خواهیم دید آن سحر گاه جمعه ای را که آقایمان بیاید؟
به امید صبح آن آدینه ..............................
اللهم عجل لولیک الفرجبه حق ام ابیها
خداوند می فرمایند:
هرگاه بنده ای مرا میخواند آنچنان به سخنان او گوش میدهم که انگار بنده و آفریده ای جز او ندارم.
اما شگفتا :
لحظات گرانبها را در حسرت گذشته نابود مکن....
در اندیشه امروز و فردا باش
به اشتباهاتت پیله مکن
از آنها عبرت بگیر ( دبی آوری)
