سرود دل ( اشعار خودم )

بسم رب المهدی

 

سلام و عرض ادب و احترام خدمت همه دوستان .

عرضم به خدمت که خواستم این پست رو. اختصاص بدم به چند تا شعر هایم (البته اگه بشه اسمشونو شعر گذاشت .)

امیدوارم که مورد توجه دوستان قرار بگیرد .

 

و اما اشعار ...

 

 

اولین شعر ...

 

 

بگذار ...

 

بگذار جاری شود سیل
 بگذار دریا شود نیل
 بگذار تا خس و خاشاک این دشت پهن
 با خود ببرد
 تا عمق بیکرانها
 اثری نباشد از آنها
 تا درد دلی تازه کند ، کهنه زخمی گشاید
 بگذار آن آسمان آبی
 سرخی ببیند در فلق
 تا لحظه های عشق حلاوت چشد
 بگذار
 بگذار تا زمانه
 بازی کند بی بهانه
 از تو عروسکی ساخت
 در ویترین زمان
 نگاههایی به دنبالت هستند
 ولی کدامین نگاه را چشم خواهی زد
 بگذار ...

 

 

دومین شعر ....

 

 

غم بی کسی

 

                              با غم بی کسیم سر خواهم کرد                               

  دیده از هجر و فراقت  تر خواهم کرد
                                  

                                      گر چه آرام و به کارم بودم                                           

  کار دنیا و جهان شر خواهم کرد     
                                

                                خرقه پوشی و قناعت به کناری                                      

      زده و جامه دل فر خواهم کرد        
                      

                               زهد من هجر تو تیمار نکرد                                    

   جام و پیمانه پیاپی سر خواهم کرد      
                                

                                 به تلاشم مس رخساره گلگونم را                                    

                کیمیایی زده و زر خواهم کرد                     
                             

                               گلشن عمر مرا بنمودی خزان                                      

             غنچه باغ دلت پرپر خواهم کرد                    
                         

                         غزل بیچارگی عشق سرودی                                  

           ناله روز وداعت ازبر خواهم کرد                   
                             

                                     درد دلهای جهان بخشم را                                          

    به اشارت به جهان گوهر خواهم کرد          

 

 

سومین شعر ....

 

همنشین آفتاب

 

ای یار دلنوازم رحمی بر این گدا کن 

 ای عشق پاکبازم بر عاشقت دعا کن

 

از دوریت ندانی من در چه حال و روزم 

بازآ و با حضورت دل از غمی رها کن

 

از درد هجر گفتم یادم ز یوسف آمد

برگرد و همچو یعقوب چشم از رهی جدا کن

 

آخرندانی ای گل من طاقتش ندارم

گویی که خواهم آمد بنشین فقط دعا کن

 

می خوانمت سحر گاه هر جمعه ای که باشم

در پیش عاشقانت یک جلوه ای نما کن

 

ای همنشین آفتاب دل داده ام به دستت

یا بشکن این دلم را یا درد آن دوا کن

 

چشم و دلم ببندم بر قالی سلیمان

ارباب نازنینم لطف و کرم عطا کن

 

ترسم نیایی و من چشم از جهان ببندم

آنگه بیا به قبرم با عاشقت وداع کن

 

این بنده حقیرت خواهد فقط شفاعت

محشر به پیش زهرا مهدی منم صدا کن

 

جهان بخشم به یک غمزه ، اشارت

اگر خواهی نگارم ، مرا هم مبتلا کن

 

 

و آخرین شعر هم ...

 

 

برگرفته از سخنان سردار خیبر حاج محمد ابراهیم همت

 

به یاد آرم عزیزی در سفر گفت

که باید روح و جان  ، از پلیدی رُفت

 

 اگر خواهی ز ایزد لطف و رحمت

خلوص نیتی آور به زحمت

 

 چو خواهی نیتت خالص بداری

گران سرمایه می خواهد، تو داری ؟

 

 تمام هستی ات باید گذرای

دل پروردگارت بر کف آری
 

همه وقت و همه جا با خدا باش

نه دربند و اسیر  حرص و هوا باش

 

شود راضی ز تو خدای بارک

همان موقع شود بر تو مبارک

 

 قدمهایت رود در راه دینش

قلمهایت نگارد از آفرینش
 

سخنهایت بگوید از جمالش

شعارهایت سرایداز کمالش
 

نبرد و جنگ تو باشد ، برایش (برای او )

چو حیدر باش تا گیری براتش

 

 به جا گر آوری پیروز و مستی

میان بندگان بالاتر هستی
 

اگر مردی و گر کشتی ، پیروزی

به روی حلقه دنیا فیروزی
 

چنین گر شوی ای سرباز اسلام

همه فاتح ، ظفرمندی ، بی نام

 

جهان بخشم که اینها را به بار آرم

کلام و درس استادان به  کار آرم

 

راهشان پر رهرو

 

 

دوستان اگه لطف کنند و نظراتشون رو بگن : اولا ممنون میشم دوما شعرهای دیگه ام رو هم می گذارم

 

میدونم که شاعر زیاد داریم ، هم از دوستان پارسی بلاگ و هم از دوستان یاهو مسنجر

 

یا علی ، التماس دعا

 

 

کلمات کلیدی : سرود دل

شهر خدا

با عرض سلام خدمت همه ی دوستان. با یه غیبت طولانی بازم اومدیم. چند روز پیش اولین کتاب آقای پناهیان رو تو نمایشگاه قران دیدم.(شهر خدا).مطلبی که مینویسم از کتاب ایشونه.بی مناسبت با این ماه نبود و بهانه خوبی برای به روز کردن وبلاگ. التماس دعا .

 

 

باید روی ماه رمضان را بوسید و گل نازنین وجودش را بویید. باید شب وجود را با نور او روشن کرد و در مهتابی نورش راه های آسمان را پیدا کرد.باید با وضو وارد شهر خدا شد و با تمام وجود به خاکش سجود کرد.شهر خدا را باید مانند خانه ی خدا گرامی داشت و برای ورود به آن باید محرم شد.شهر پر مهری که مهد معرفت است و ماه خوب رویان عالم...

 

شهر خدا فرصتی است که وقتی نسیم ملایمش می آید و تو را در بر می گیرد،فکر میکنی برای همیشه با تو خواهد بود.ولی به ناگاه مانند یک رؤیا تو را تنها میگذارد و می رود و تنها خیال روی ماهش باقی می ماند و در روزمرگی ها پنهان می شود.شب وصالش بسیار کوتاه است و روز فراقش بس طولانی ...


کلمات کلیدی : دلتنگی

نمایشگاه

                                                                    بسم رب المهدی

                                          باسلام و عرض ادب و احترام خدمت همراهان این وبلاگ

داشتم روزنامه می خوندم  دیدم یه آگهی زده به 2 نفر خانم جهت غرفه آرایی در نمایشگاه نیازمندیم فکر کردم خوب اینا حتما به دنبال  کسی هستن که تخصصش غرفه آرایی باشه و یا گرافیکی ، معماری چیزی خونده باشه. گذشت یه ماه از این ماجرا .یادم رفت  بگم چه روزنامه ای خوندم  . اصولا ما چند نوع روزنا مه خون داریم : نوع اول مایه دارا هستن که فقط به دنبال ارزش سهامشون و نرخ طلا هایی هستن که تو خونه یا بانک دارن . نوع دوم برادر خواهرهای بسیجیمون هستن که فقط بلدن از این و اون انتقاد کنند یا اخبار داغ اونور آبیها رو بدن . نوع سوم قشر به اصطلاح روشنفکر جامعه هستن خیلی دلشون می خواد در همه عرصه ها حضور داشته و نظرات خودشون رو بیان کنند .( البته نوع دوم و نوع سوم  همیشه تو سرو کله همدیگه می زنن که یکی حرف دیگری رو قبول کنه ) و اما نوع چهارم که ما هم تو این نوع هستیم  .بیچاره ها ، فقیر فقرا ، دانشجوها ، فارغ التحصیلان بیشتر دانشگاه آزاد  و ..... کلی اصطلاحات دیگه  که فقط دنبال نیازمندیهای روزنامه هستن تا یه کار با حقوق بخورو نمیر گیر بیارن .

داشتم عرض می کردم  یکی دو هفته پیش نمایشگاه معماری و دکوراسیون داخلی بود . خبر نداشتم رفته بودم تا تقویم سالانه نمایشگاه رو بگیرم  گفتم حالا که تا اینجا اومدم بذار یه سری هم به اینجا بزنم  . رفتم تو چشمتون روز بد نبینه : همه جا فقط دکور بودو خانمهایی که برای تماشا گذاشته بودن ببخشید خانمهایی که برای  غرفه آرایی اومده بودن .

جلوی هر غرفه بلا استثنا یکی بود . 1387 قلم آرایش داشتن فکر کنم  به نیت سال 1387 شمسی این کارو کرده بودند .

روسریهاشون 5 سانت نمی شد نه نمیشد . همه نوع همه رقم  کارشون هم فقط جذب مشتری بود .

داشتم با خودم فکر می کردم  که اینا روز قیامت چطور می خوان تو روری خانم حضرت فاطمه زهرا نگاه کنند و چطور میخوان جواب خانم حضرت زینب رو بدن . تو همین فکرا بودم  که یهو به یاد اون آگهی افتادم . با خودم گفتم اونا که تخصص ننوشته بودن پس خانم برای غرفه آرایی منظورشون همین بود . جاتون خالی حسابی ریختم بهم  و چند تا از این حرفهای خوب نثار مسوولین بی لیاقت و بی کفایت  و بی عرضه و هر چی بگم بازم کمه  کردم . بعضیها فکر کردن با چند تا شعار اصلاح طلبی و آزادی میشه مملکت اداره کرد، در مقابل بعضیها هم فکر میکنن که با چند سانت ریش و  یقه بستن میشه مملکت رو اداره کرد .ببخشین سرتون رو درد آوردم  درد دل زیاده منتها مجالش نیست .

در آخر یه دعایی می کن هر کی این مطلبو خوند بگه آمین : خداوند خودش به داد این مملکت برسد .

کلمات کلیدی : اجتماعی

جوانمرد

جوانمرد می گفت: مردم با مردم درگیرند و ما با خدا.

درگیری مردم با مردم روزی تمام خواهد شد.

درگیری ما با خدا اما هرگز.

ما او را گرفته ایم سخت و او ما را گرفته است سخت تر.اگر او ما را رها کند، ما او را رها نمی کنیم و اگر ما او را رها کنیم ، او ما را رها نمی کند.

و این دردی است دشوار و پنهان که با هیچ کس نمی توان گفت.

عرفان نظر آهاری

کلمات کلیدی : دلتنگی دیگران

آیا خدا مرده است؟

آیا خدا مرده است؟

مارتین لوتر بنیان گذار کلیسای لوتری با دشواریها و رنجهای بسیار رو به رو بود. روزی همسر او متوجه شد که شوهرش غرق در اندوه و ناامیدی است. او زن با درایتی بود که به مشیت الهی ایمان داشت. بنابراین با دیدن یأس شوهر لباس سیاه پوشید و در برابر او ایستاد.

مارتین لوتر پرسید: "چرا سیاه پوشیده ای؟"

همسرش به آرامی پاسخ داد:"نمی دانی که او مرده است؟"

مارتین لوتر پرسید: "چه کسی مرده است؟"

همسرش گفت:"خدا!"

مرد خدا با حیرت پرسید: "چگونه میتوانی چنین حرفی را بر زبان بیاوری؟! چطور ممکن است خدا بمیرد؟!"

همسرش جواب داد:" اگر خدا نمرده است، پس تو چرا اینقدر غمگین و ناامید هستی؟"

مارتین لوتر بی درنگ متوجه اشتباه خود شد. از این رو لبخندی بر لبانش نشست و گفت: "بله، ناامیدی کار شیطان است!"

 

امیدوارم ناامیدی رو زندگی هیچ کدوممون سایه نندازه و وجود خدا رو کاملا تو زندگیمون و در تمام مراحل حس کنیم. بدونیم با همه ی ناشکریهایی که میکنیم بازم هوامون رو داره و تنهامون نمیذاره. داستان بالا رو از کتاب " در پناه او " نوشتم.

گاهی اوقات یه تلنگر کوچیک ، حتی یه داستان کافیه که ما رو به خودمون بیاره.

التماس دعا.

کلمات کلیدی : حکایات آموزنده

خلوتگاه دل

با عرض سلام خدمت همه ی دوستان و تبریک سال نو. خیلی وقته که وبلاگ رو به روز نکردیم. بعضی وقتا آدم نمیدونه چی بنویسه واقعا. گاهی اوقات هم درگیریهای دنیوی نمیذاره . امیدوارم تو سال جدید بتونیم مفید تر عمل کنیم.

امروز هم دلم نیومد که ننویسم. پنج شنبه بود و خاطره دعای کمیل هفته پیش همش تو ذهنم بود. یادش بخیر مشهد بودیم و تو صحن. شاید تو این مدت کوتاه که دو بار قسمت شد برم دلم بیشتر هوایی شد. حال و هوای دیگه ای داره. از بس تو این زندگی ماشینی پیچیدیم که جایی مثل حرم امام رضا بد جوری دلمون رو میبره. چقدر دلم میخواد که زود به زود بشه که برم.

وقتی قدم میزنی تو صحن ها اصلا انگار اکسیزن اونجا یه چیز دیگه است.یا حتی وقتی تو کوچه خیابوناش قدم میزنی.وقتی میری و خلوت میکنی و ناخودآگاه اشک میریزی دیگه دلت نمیخواد ترکش کنی. دلت میخواد همونجا بمونی. خلوتگاه دل. وقتی میری جلوی پنجره فولاد و میبینی با چه عشقی بعضیا نشستن اونجا ،دلت میره. میگی خدایا من کجای این دنیام. چی کار دارم میکنم. چقدر غفلت. چقدر ناشکری. خدایا شکرت به خاطر همه ی داده هات.

التماس دعا.

کلمات کلیدی : دلتنگی

از گل نرگس چه خبر؟

ضمن عرض سلام خدمت همه ی دوستان. فرا رسیدن ایام شهادت ابا عبدالله الحسین (ع) رو خدمت همه ی عزیزان تسلیت عرض میکنم. امیدوارم محرم امسال حداقل برای خودم همراه با کسب معرفت باشه و بیشتر به فلسفه ای این قیام پی ببرم. تو این ماه دل همه مون با امام حسین و یارانشونه. تو کوچه و پس کوچه ها علم های عزاداری رو که میبینیم دلمون میلرزه. کوچیک و بزرگ تو مراسم امام حسین هستن. حتی خیلی از اونایی که فکرش رو هم نمیکنیم میبینیم که تو این ایام دارن خدمت میکنن. برام جالبه. انشالله که خداوند یاریمون کنه و در تمام ایام سال دلمون حسینی باشه و معرفت لازم رو بتونیم کسب کنیم.

متن زیر رو هم خیلی دوست دارم. چند سال پیش از یه وبلاگ برداشته بودم اما متاسفانه اسم وبلاگ یادم نیست. انشالله به بزرگی خودشون میبخشن. اگه یادم بود حتما اسم وبلاگ رو مینوشتم. چون دوست داشتم متنش رو،تصمیم گرفتم که بذارم تو وبلاگ تا عزیزان دیگر هم استفاده کنن.

التماس دعا از همه ی دوستان.

 

 

آهای آقا آهای خانم یه شاخه گل ازم بخر……از همه نوع از همه رنگ . هر چی دلت میخواد ببر……این یکی یاسه به خدا …. به رنگ و روش نگاه نکن……تموم یاسا سفیدن این یکی رنگ نیلوفر، این گل سرخ نازنین ……یه معرکه است بیا ببین….شکفتنش دوباره بود……ماه رمضون تو اون سحر …اصلا بیا اینو ببین …شقایقه، نفهمیدی؟ شرمندتم سر نداره…یه شاهگله بدون سر …یه شاخه لاله هم دارم.ببین چه ناز و خوشگله…دو برگش افتاده زمین …به ضرب داس و با تبر …یه غنچه محمدی دارم برات، دل میبره …شکوفه بود که چیدنش …گلچینا با تیر سه سر، دسته گلای نازنین زینت و تاج عالمن….بهاش یه قلب لرزونه …یه عاشقی ...یه چشم تر …حالا اگه پسندیدی …هر کدومو خواستی ببر…تو رو خدا فقط بگو از گل نرگس چه خبر؟

کلمات کلیدی : دلتنگی